Un mariscador de Poio maniféstase: “Sobrevivo grazas á miña familia porque realmente non teño ningún ingreso”

  • Santiago Fojo, mariscador afectado pola mortandade dá ameixa en Pontevedra, denuncia a difícil situación do sector e a necesidade de apoio urxente.

Santiago Fojo, residente en Poio e de 36 anos, descríbese a si mesmo como “un mariscador raso” e é un dos organizadores da próxima manifestación SOS Marisqueo a Pé, programada para o día 30 en Pontevedra. Nunha entrevista exclusiva, comparte a súa experiencia e as dificultades que enfronta o sector.

  • Cómo empezaches na industria?

Comecei no marisqueo hai dous anos. Entrei en 2022 e gustoume. Gústame o meu traballo. Sinceramente, hei visto que o sector deu moitos pasos adiante, porque antes era un traballo precario e agora está bastante profesionalizado.

  • Cómo describirías a situación habitual do marisqueo aquí?

A ría de Pontevedra ten un gran problema coas toxinas. Xa non nos preguntamos se haberá toxina, senón cando, porque cada ano aparece e normalmente en momentos nos que o marisco está máis caro e non podemos traballar.

  • Cómo viviches o desastre do outono pasado?

Para a ponte do Pilar de 2023 tiñamos as praias ben, con ameixa e berberecho, e as choivas matárono todo. Non o dicimos nós, confírmano os biólogos e os informes dos técnicos.

  • Desde entón cantos días puideches traballar?

No outono tivemos un debate interno sobre que facer. Aquí na Seca e Combarro desembocan varios ríos e traían moita auga doce, xa non nos bastaba coas choivas. Decidimos unha medida conservadora de ir pouco a traballar para a tempada de Nadal, que é nosa gran oportunidade de ter marisco.

  • Que supuxo para o teu día a día a paralización da actividade en 2024?

En setembro de 2023, gañei 477 euros, descontadas as obrigacións fiscais. Tiven que ir traballar na vendima para buscarme a vida. En outubro, que foi o desastre, aínda gañei menos. En novembro e decembro algo máis, pero despois nada. En 2024, nada. Ganancias? Ningunha. Perdas.

  • Como se fai para saír adiante nestas circunstancias?

Agora estou a sobrevivir literalmente grazas á miña familia, porque non teño ingresos, e como eu, moitos, porque cada un ten a súa vida e os seus gastos vitais.

  • Por que organizar unha manifestación en lugar de esperar que actúe a Administración?

Isto comezou en outubro de 2023, todos sabían o que había, os biólogos, a Xunta, o Goberno central. Se en algo me empeñei é en despolitizar esta manifestación. Eu non vou contra o PP, o PSOE ou o BNG, ou quen sexa. Eu son un mariscador máis e defendo aos mariscadores.

  • Que esperades das Administracións competentes?

Queremos axitar o avispero. O lema é SOS Marisqueo a Pé e eu quería tentar canalizar as nosas reivindicacións desde o último elo da cadea, os mariscadores. Sen representación nin manipulación de ninguén, é dicir, nós, por nós e para nós.

(Foto de Santiago Fojo de LVG)