- Un exemplar de balea amolada de 10 metros aparece sen vida en Muxía, atrapado por redes de pesca. Cemma investiga as causas e alerta sobre os riscos humanos.
A Costa da Morte, famosa pola súa biodiversidade e paisaxes salvaxes, viviu este luns un episodio de impacto: unha balea amolada duns 10 metros apareceu varada e sen vida xunto a cabo Touriñán, en Muxía. Técnicos da Coordinadora para ou Estudo dous Mamíferos Mariños (Cemma) acudiron á zona para facerse cargo do exemplar, un adulto que xa habían avistado días atrás en compañía doutra balea da mesma especie na zona de Ou Profundo, fronte ao cabo Fisterra. Durante varios días, monitorizaran os seus movementos, sen prever o desenlace tráxico que agora investigan de preto.
Segundo as primeiras observacións de Cemma, o cetáceo podería morrer por asfixia, atrapado por redes de pesca. “Presenta cortes en distintas partes do corpo e restos de aparellos de pesca, con cabos e redes que lle impedían abrir a boca”, detallan os expertos da organización, quen destaca a frecuencia coa que os residuos humanos, especialmente os aparellos de pesca, causan estragos na vida mariña.
A balea amolada ou yubarta é unha das especies de cetáceos máis emblemáticas e pode alcanzar ata 16 metros de lonxitude e 30 toneladas de peso. Distínguese polas súas longas aletas pectorales e a súa cabeza nudosa, e é unha das grandes viaxeiras dos océanos, capaz de percorrer ata 25.000 quilómetros nos seus roteiros migratorios anuais. Durante o verán, estes mamíferos aliméntanse nas frías augas polares e migran cara a rexións tropicais e subtropicales para reproducirse no inverno, sosténdose dos seus reservas de graxa acumuladas.
A Costa da Morte é un corredor migratorio habitual para estas especies, e a súa presenza esperta a curiosidade de visitantes e locais. En redes sociais, o achado causou gran conmoción e lembrou a profunda relación que a rexión mantivo con estes mamíferos mariños. Na localidade de Cee, por exemplo, o pasado baleeiro segue moi presente. Alí, Concello e Deputación da Coruña impulsaron iniciativas para rescatar a memoria de Caneliñas, lugar que albergou a última fábrica de despezamento de baleas de Europa ata 1985. A factoría pechou as súas portas baixo a presión de movementos ecoloxistas e unha moratoria da Comisión Baleeira Internacional, marcando o fin dunha era.
Para Cemma, a morte desta balea en Touriñán é un recordatorio alarmante sobre o impacto da actividade humana nos ecosistemas mariños. As redes e cabos que adoitan quedar á deriva representan un risco letal para especies migratorias como as baleas, cuxa presencia na Costa da Morte engade un valor incalculable á biodiversidade do lugar. “É necesario que tomemos conciencia do perigo que supoñen os refugallos humanos no mar”, alertan desde Cemma, mentres preparan un informe para identificar con maior precisión as causas desta perda e avalían o risco de futuros incidentes similares.
Este varamento non só convida a reflexionar sobre a sustentabilidade da vida mariña, senón que tamén pon en valor a fraxilidade destes xigantes oceánicos fronte á ameaza humana. Nun ecosistema compartido como o Atlántico, onde conflúen migracións e actividades pesqueiras, a coexistencia respectuosa e a protección da biodiversidade convertéronse nun desafío urxente e nunha responsabilidade compartida.