- No corazón da traxedia do Villa de Pitanxo xace un erro humano que deixou na escuridade as vidas perdidas en alta mar.
O fatídico naufraxio do pesqueiro galego Villa de Pitanxo, ocorrido hai case dous anos a 250 millas de San Xoán de Terranova (Canadá), segue sendo un doloroso recordatorio dos perigos que enfrontan os pescadores en alta mar e as consecuencias devastadoras dun erro humano. Con 21 vidas perdidas e só tres sobreviventes, este desastre deixou un baleiro insondable nas comunidades pesqueiras de Galicia e desatou unha intensa investigación xudicial para esclarecer as causas e determinar as responsabilidades.
Os peritos xudiciais encargados de analizar o naufraxio levaron a cabo unha exhaustiva investigación, recompilando probas, examinando testemuños e analizando os datos proporcionados por robots submarinos que descenderon a 730 metros en augas de Terranova para inspeccionar o pecio. Este proceso culminou nun informe detallado que lanza luz sobre as circunstancias que rodearon o tráxico suceso.
Unha das conclusións máis destacadas do informe é a sinalización do erro humano do capitán como unha das principais causas do naufraxio. Segundo os peritos, a falta de percepción do risco por parte do capitán durante unha manobra para desenganchar a rede do fondo mariño foi determinante na traxedia. Este erro, combinado coa demora na orde de abandonar o barco, creou unha situación de emerxencia que puxo en grave perigo a vida de toda a tripulación.
Ademais do erro humano, o informe identifica outras deficiencias na seguridade a bordo do Villa de Pitanxo, incluíndo a falta de formación e familiarización dos tripulantes cos procedementos de emerxencia e os equipos de salvamento. A ausencia dunha escaleira en estribor para facilitar a evacuación cara ás balsas salvavidas sinálase como unha das deficiencias estruturais que contribuíron ao caos durante o naufraxio.
A análise pericial tamén destaca as adversas condicións marítimas e meteorolóxicas como un factor contribuínte, aínda que non determinante, no desenlace fatal. Aínda que estas condicións non eran extremadamente severas, dificultaron a manobra para desenganchar a rede do fondo mariño, exacerbando a situación de risco.
Con todo, unha das revelacións máis impactantes do informe é a contradición entre a versión do capitán e os datos empíricos recompilados. Mentres que o capitán sostiña que o motor do barco parouse pouco antes do afundimento, os datos satelitales indican o contrario, mostrando que o motor continuou funcionando practicamente ata o final do naufraxio. Esta discrepancia subliña a importancia dunha investigación rigorosa e obxectiva para esclarecer a verdade sobre o ocorrido.
A medida que se desentrañan os detalles do naufraxio do Villa de Pitanxo, é fundamental que se establezan responsabilidades e tómense medidas para previr traxedias similares no futuro. A seguridade e o benestar dos traballadores no mar deben ser unha prioridade absoluta, e calquera neglixencia ou falta de cumprimento de normas debe ser abordada con firmeza.
Este tráxico suceso tamén expón interrogantes máis amplos sobre a seguridade e a regulación na industria pesqueira. Están a implementarse adecuadamente as medidas de seguridade a bordo dos barcos? Existe unha supervisión adecuada para garantir o cumprimento das normas de seguridade? Estas son preguntas que deben abordarse a nivel institucional e regulatorio para evitar futuras traxedias.
En última instancia, o naufraxio do Villa de Pitanxo é un recordatorio angustioso dos riscos inherentes á vida no mar e a necesidade dunha maior vixilancia e protección para aqueles que se gañan a vida pescando en augas perigosas. Que a memoria dos 21 pescadores perdidos neste tráxico suceso sirva como un chamado á acción para garantir un futuro máis seguro e máis xusto para a comunidade pesqueira galega e para todos os que dependen do mar para o seu sustento.