Os desafíos para a recuperación marisqueira de Galicia son a escaseza de cría e as ameazas ambientais

  • A escaseza de cría para sementar e a falta de diversidade na produción de semente expoñen serios desafíos para a sustentabilidade a longo prazo da industria marisqueira en Galicia.

A industria marisqueira galega enfronta desafíos significativos debido á escaseza de cría para repoboar as súas áreas de produción. Unha combinación de factores, incluíndo unha tormenta devastadora a finais do ano pasado, deixou aos parquistas e confrarías loitando por rexenerar os seus bancos marisqueiros. A limpeza, preparación do substrato e a esperanza dunha boa captación de semente natural vólvense prioritarias, xunto coa necesidade de achegar cría, cada vez máis crucial na explotación marisqueira de Galicia. Con todo, este ano podería ser aínda máis complicado obter a semente necesaria para reactivar a produción marisqueira nas rías galegas.

Segundo José Manuel Fernández de Proameixa, a demanda de cría aumentou significativamente este ano, exacerbada polo mal tempo que atrasou os labores de rexeneración. Aínda que dispoñen de cría para os seus clientes habituais, o atraso na rexeneración está a xerar preocupación no sector. A produción de semente de ameixa, actualmente en mans da Ostreira, enfronta unha crecente demanda, especialmente de ameixa japónica, debido á súa aparente resistencia a condicións adversas. Con todo, esta preferencia podería levar a unha saturación do mercado cunha soa especie, o que expón preocupacións sobre a diversidade marisqueira na costa galega.

A pesar dos esforzos de Ostreira por aumentar a súa capacidade produtiva, enfróntanse a limitacións estruturais que dificultan a súa expansión. A necesidade de ampliar as súas instalacións para satisfacer a demanda crecente é evidente, pero ven obstaculizados por cuestións burocráticas e regulatorias. Mentres tanto, miles de traballadores do sector marisqueiro acolléronse ao cesamento de actividade, afectados polo desastre causado polas choivas e a diminución da salinidade nas augas. Isto levou a unha paralización significativa da actividade, con consecuencias económicas e sociais para as comunidades costeiras.

Aínda que o Instituto Social da Mariña permitiu aos traballadores en cesamento de actividade realizar certas tarefas sen perder a súa prestación, a situación segue sendo precaria para moitos no sector marisqueiro galego. A incerteza sobre a dispoñibilidade de cría e a capacidade de recuperación dos bancos marisqueiros expón desafíos a longo prazo para unha industria vital para a economía e a cultura de Galicia.

En tempos normais, a industria marisqueira de Galicia xa enfronta desafíos significativos debido á variabilidade do clima e a presión sobre os recursos naturais. Con todo, o ano pasado, unha tormenta perfecta azoutou os bancos marisqueiros da rexión, exacerbando aínda máis os problemas existentes. Agora, o sector atópase nunha carreira contra o tempo para recuperarse e garantir a sustentabilidade a longo prazo das súas actividades.

José Manuel Fernández, representante de Proameixa, unha empresa clave na subministración de cría para a industria marisqueira galega, sinala que a situación actual é especialmente preocupante. O atraso nos labores de rexeneración debido ao mal tempo xerou incerteza sobre a dispoñibilidade de cría para sementar. Nun ano normal, a demanda xa sería alta, pero este ano, coa devastación causada pola tormenta, a necesidade é aínda máis perentoria.

A produción de semente de ameixa, controlada principalmente pola Ostreira, atópase baixo unha presión sen precedentes. A crecente demanda de ameixa japónica, que parece máis resistente ás condicións ambientais adversas, levou a unha situación na que podería dominar o mercado, desprazando a outras especies tradicionais como a ameixa babosa e a ameixa fina. Esta falta de diversidade podería ter graves consecuencias para o ecosistema mariño e para a propia industria marisqueira no futuro.

A pesar dos esforzos de Ostreira por aumentar a súa capacidade produtiva, enfróntanse a unha serie de obstáculos, incluíndo limitacións estruturais e barreiras regulatorias. A ampliación das súas instalacións é crucial para satisfacer a demanda crecente, pero os trámites burocráticos han retardado o proceso. Mentres tanto, os traballadores do sector marisqueiro ven obrigados a enfrontarse á incerteza e ás dificultades económicas derivadas da paralización da actividade.

O cesamento de actividade, unha medida de protección para os traballadores autónomos do mar, foi utilizado por miles de persoas no sector marisqueiro galego como resposta á crise. Con todo, esta medida é só un parche temporal e non aborda os problemas subxacentes que enfronta a industria. Necesítanse solucións a longo prazo que garantan a sustentabilidade ambiental e económica da actividade marisqueira en Galicia.

En resumo, a industria marisqueira de Galicia atópase nunha encrucillada. A escaseza de cría para sementar, exacerbada por unha tormenta devastadora e agravada pola falta de diversidade na produción de semente, expón serios desafíos para o futuro da industria. Necesítanse accións urxentes para garantir a recuperación e a sustentabilidade a longo prazo desta actividade vital para a economía e a cultura da rexión.