- As augas máis aló da milla 200 convertéronse nun territorio sen lei. Colisións, conflitos e falta de regulación poñen en perigo a pesca e a seguridade marítima.
Un océano sen regras: a batalla polos recursos pesqueiros
As augas internacionais que bordean a milla 200 no Atlántico Sur transformáronse nun escenario de alta conflitividade. Frotas de distintas nacionalidades compiten ferozmente pola lura Illex argentinus, un recurso crave na pesca global. A ausencia dun marco regulador estrito converteu esta franxa marítima nunha zona de perigo constante, onde os accidentes e os conflitos entre embarcacións son unha ameaza latente.
O recente incidente entre os pesqueiros galegos Manuel Ángel Nores e Praia dá Cativa, ambos con porto en Montevideo, volve poñer en evidencia a precariedade da explotación pesqueira nesta rexión. Segundo fontes do sector, o Manuel Ángel Nores enganchou os aparellos do Praia dá Cativamientras leste faenaba, danando os seus guinches e obrigándoo a regresar a porto para a súa reparación. Mentres tanto, o outro buque continuou o seu labor sen contratempos.
Pero este non é un caso illado. En 2019, o Pesca Vaqueiro chocou co potero chinés Zhong Yuan Yu 11, obrigando á tripulación asiática a evacuar o seu barco en pleno océano. En 2023, o Praia Pesmar Un sufriu un incidente similar con outra embarcación asiática, véndose forzado a buscar refuxio nun porto uruguaio. E estes son só os casos que transcenden.
A sobreexplotación da lura Illex argentinus e outras especies de alto valor comercial converteu esta franxa marítima nun campo de batalla onde non hai regulacións claras nin mecanismos de supervisión efectivos. A intensa actividade de barcos de distintos países —principalmente asiáticos e europeos— en condicións de extrema competencia provocou unha escalada de incidentes que pon en risco tanto a seguridade das tripulacións como a sustentabilidade dos recursos pesqueiros.
A pesar do evidente perigo da zona, as medidas de control seguen sendo insuficientes. A ausencia de patrullaje constante e a falta de acordos internacionais sólidos permiten que esta parte do océano manéxese baixo regras difusas, onde impera a lei do máis forte. Neste escenario, as colisións, as disputas entre frotas e a sobreexplotación pesqueira convertéronse na norma.
O caso do Praia dá Cativa non é só un accidente máis, senón un sinal de alerta sobre a necesidade de intervención urxente. Mentres o barco afectado tivo que interromper o seu labor e regresar a porto para reparar os danos, o Manuel Ángel Nores continuou a súa actividade sen maiores consecuencias. Esta impunidade pon de manifesto a falta dun sistema de rendición de contas nestas augas internacionais.
Se non se toman medidas urxentes, a situación no Atlántico Sur continuará deteriorándose. É imperativo que os países con intereses na rexión establezan un marco regulador que garanta unha explotación sostible dos recursos e, sobre todo, protexa a vida dos traballadores do mar. Pola contra, a milla 200 seguirá sendo un territorio de ninguén, onde a seguridade e a legalidade quedan á deriva nun océano cada vez máis hostil.