- A dragaxe de 41,5 M€ na ría coruñesa dana o 90 % dos bancos; 70 familias reclaman axudas mentres Xunta e Estado enceréllanse polas compensacións.
Unha obra millonaria con saldo negativo
O Ministerio para a Transición Ecolóxica deu por concluído a dragaxe da ría de Ou Burgo tras extraer 662.488 m³ de lodos cun investimento público de 41,5 millóns de euros. Con todo, o balance que presenta a Confraría de Pescadores é demoledor: 24 dos 27 bancos marisqueiros están hoxe peor que antes de iniciar as obras, incluídas todas as zonas á boia e 20 dos 23 bancos a pé.
Impacto directo: 70 familias sen faenar
O peche forzoso afecta a preto de 70 familias que levan meses sen ingresos. Esta semana os mariscadores volveron concentrarse #ante a Delegación do Goberno para esixir un plan de rescate económico e denunciar a ausencia do Ministerio nas reunións tripartitas coa Xunta e a Confraría.
Compensacións nas pavías
A Consellería do Mar reclama que o Estado abone as axudas previstas ata que o marisco recupere talla comercial; Madrid, pola súa banda, ofrece cubrir ata o 50 % se a Xunta asume o resto, e non responde á carta enviada en xaneiro. O pulso institucional mantén conxeladas as compensacións e prolonga a incerteza no sector.
Deficiencias técnicas que comprometen o futuro
O informe da Confraría enumera perda de superficie produtiva, cambios de batimetría, alteración do substrato e surcos por maquinaria pesada. Ademais, lembra que a Declaración de Impacto Ambiental (DIA) obriga a suspender o marisqueo ata que os bivalvos alcancen tamaño comercial, requisito que —segundo o colectivo— está a incumprirse de forma flagrante.
Que se xoga a ría de Ou Burgo?
- Economía local: cada campaña mobilizaba ao redor de 3 M€ en primeira venda.
- Emprego feminino: a maioría dos permisos a pé pertencen a mariscadoras.
- Sustentabilidade: a dragaxe debía rexenerar un sistema castigado por décadas de verteduras; a mala execución pode atrasar anos a recuperación biolóxica.
- Esixencias do sector para desbloquear a crise
- Plan de compensacións inmediato mentres non se poida faenar.
- Corrección das deficiencias acreditadas no informe técnico.
- Calendario claro de seguimento ambiental con participación da Confraría.
- Mesa de traballo estable entre Ministerio, Xunta e sector para evitar novos atrasos.
Rexeneración
A “rexeneración” de Ou Burgo converteuse nun exemplo de como unha obra pública, sen control nin diálogo real co territorio, pode trazar a liña entre a recuperación ambiental e a ruína social. Mentres a administración dilucida responsabilidades, o marisqueo —verdadeiro termómetro da saúde da ría— segue parado e as familias ven como a marea das promesas non deixa marisco… nin ingresos.