- Os bancos marisqueiros das rías galegas entran en período de descanso, unha medida clave para protexer especies e garantir a sustentabilidade do sector.
As rías galegas, coñecidas como as grandes despensas do marisco en España, iniciaron un período de descanso nos seus bancos marisqueiros, unha medida crucial para preservar o equilibrio ecolóxico e garantir a viabilidade futura dunha actividade que é a alma económica e cultural de Galicia.
Esta pausa, que afecta ás principais rías como Muros-Noia, Arousa e Pontevedra, ten como obxectivo permitir a recuperación natural de especies emblemáticas como a ameixa fina, o berberecho e o camarón. Aínda que a medida varía lixeiramente segundo as condicións de cada ría, o principio común é claro: deter a explotación para dar paso á rexeneración do ecosistema mariño.
A ría de Muros-Noia, un referente en sustentabilidade
Na ría de Muros-Noia, o descanso dos bancos marisqueiros é unha tradición que forma parte da súa estratexia sostible. Este ano, as mariscadoras e mariscadores acordaron un peche temporal, unha práctica que demostrou ser eficaz para recuperar as poboacións de berberecho, unha especie que enfrontou fortes caídas nos últimos anos debido a problemas como a marteilia, un parasito que afecta á súa supervivencia.
Este peche, segundo explican as confrarías locais, non só protexe ás especies senón que tamén mellora a calidade do produto, reforzando o prestixio dos mariscos da ría no mercado nacional e internacional.
Un desafío para todas as rías
O descanso non é exclusivo de Muros-Noia. Na ría de Pontevedra, por exemplo, o marisqueo á boia permanecerá parado ata finais de ano, unha medida que busca reforzar a sustentabilidade nunha zona que tamén enfronta retos derivados da sobreexplotación e a contaminación. Pola súa banda, a ría de Arousa, unha das máis produtivas, tamén axusta os seus períodos de actividade e descanso en función de estudos científicos realizados pola Consellería do Mar e as confrarías locais.
Máis que economía: cultura e sustentabilidade
O marisqueo non só ten un peso económico —representa miles de empregos directos e indirectos—, senón que tamén é parte do ADN cultural galego. As mariscadoras, na súa maioría mulleres, non só traballan recollendo marisco, senón que son gardiás dun oficio tradicional que conecta xeracións e que converteu ás rías galegas nun modelo de xestión pesqueira sostible.
Mirando ao futuro
Esta pausa estratéxica pon en valor a importancia das decisións colectivas para garantir a sustentabilidade dun recurso natural único. As rías galegas, ademais de ser un motor económico, son ecosistemas fráxiles que necesitan coidados constantes fronte a ameazas como o cambio climático, a contaminación e a presión extractiva.
Con medidas como estas, Galicia demostra que tradición e innovación poden convivir, dando un exemplo de como as comunidades locais poden liderar a protección dos recursos mariños sen renunciar á súa identidade nin ao seu futuro.