- A costa de Barbanza alberga unha rica diversidade de aves mariñas, algunhas das cales se atopan baixo protección especial debido á súa vulnerabilidade.
A costa de Barbanza emerxe como un refuxio vital para aves mariñas vulnerables, destacando a illa de Sálvora como fogar da maior colonia de gaivota patiamarilla en Galicia. Con todo, a preocupante mortaldade de gaivotas na rexión, especialmente en Sálvora e outras illas do parque nacional, xerou alarma debido ao papel fundamental que estas aves desempeñan nos ecosistemas mariños. Recentemente, a Xunta publicou un censo actualizado de diversas especies mariñas, co obxectivo de proporcionar información para deseñar medidas que garantan a súa conservación.
Entre as especies de aves mariñas vulnerables que frecuentan a costa de Barbanza, a gaivota patiamarilla destaca pola súa abundancia, aínda que experimentou unha diminución significativa nos últimos anos. No Parque Nacional Illas Atlánticas, por exemplo, o censo revelou unha redución de parellas reprodutoras, pasando de 11.000 en 2011 a 6.360 na actualidade, cunha parte importante situada en Sálvora. En Galicia no seu conxunto, estímase unha poboación de 13.049 parellas, cun terzo localizado en Barbanza, especialmente en áreas urbanas como Muros e Ribeira.
Outra especie de interese é o gaviotón, suxeita a un réxime de protección especial, con 17 parellas reprodutoras en toda Galicia, incluíndo cinco en Barbanza. A gaivota escura, pola súa banda, presenta máis da metade das súas colonias en Sálvora, cun total de 27 parellas. O corvo mariño cristado, clasificado como vulnerable, ten unha presenza máis limitada na área barbancesa, con exemplares localizados en diversas zonas.
O paíño europeo, tamén baixo protección especial, conta cun número reducido de colonias en Galicia, sendo escasamente coñecida a súa localización. Finalmente, a presenza da gabita en illas como Sálvora, Noro e Vionta foi confirmada, con avistamentos de pitos en anos recentes.
En resumo, a costa de Barbanza alberga unha rica diversidade de aves mariñas, algunhas das cales se atopan baixo protección especial debido á súa vulnerabilidade. A información recompilada no censo proporciona unha base sólida para a implementación de medidas de conservación que garantan a supervivencia destas especies na rexión.